เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมและสังคมตามยุคสมัย กฏระเบียบเรื่องการแต่งกายของของนักเรียนก็ควรปรับเปลี่ยนให้ตอบรับกับแนวคิดใหม่ๆและยุคสมัยที่เปลี่ยนไป เพื่อการพัฒนาในด้านบุคลิกภาพซึ่งเป็นการเสริมสร้างความมั่นใจไห้แก่นักเรียนและเป็นการเสริมสร้างไห้นักเรียนได้รู้จักที่จะปรับภาพลักษณ์และบุคลิกภาพที่ดีให้เข้ากับสังคมสมัยใหม่อย่างสร้างสรรค์และสุภาพตามวาระโอกาส และอีกทั้งยังเพื่อเป็นการลดปัญหาความเหลื่อมล้ำในสังคมของเด็กและปัญหาการเหยียดรูปลักษณ์ภายนอกอีกด้วย

เนื่องจาก ความแตกต่างในด้านการไห้อิสระเหนือร่างกายตนของนักเรียนในโรงเรียนแต่ละโรงเรียนทั้งรัฐและเอกชนนั้นมีให้เห็นอย่างชัดเจนจากทรงผมก็ดี จากด้านอื่นๆก็ดี ซึ่งนำไปสู่ความเหลื่อมล้ำในสังคมที่เริ่มมีการเปรียบเทียบ ชนชั้นและฐานะทางสังคม จากค่าเทอม/ค่าเล่าเรียน และรูปลักษณ์หน้าตา และอื่นๆ เป็นที่มาของความเหลื่อมล้ำทางสังคมและการเหยียดรูปลักษณ์ภายนอก ซึ่งอาจเป็นเหตุก่อให้เกิดแรงกดดันแก่เยาวชนในการใช้ชีวิตในสังคมส่วนกว้าง 

ซึ่งภาพลักษณ์ภายนอกนั้นมิได้มีผลกระทบใดๆในด้านการพัฒนาทางการศึกษาเลย 

ในทางกลับกันการที่นักเรียนมีความมั่นใจในตนเองสามารถทำให้เกิดพัฒนาความสามารถในด้านการสื่อสารเช่นในการอภิปราย นำเสนองานต่อคนหมู่มาก รวมไปถึงการออกความคิดเห็นต่างๆต่อสาธารณะอีกด้วยของนักเรียนให้สูงขึ้นอีกด้วย

ทั้งนี้การอนุญาตให้นักเรียนสามารถมีทรงผมที่เหมาะสมกับรูปหน้าของแต่ละคนนั้น มีประโยชน์ในด้านการพัฒนาบุคลิกภาพและเสริมสร้างความมั่นใจแก่นักเรียนเป็นอย่างมาก

ซึ่งทั้งนี้เพื่อเป็นการฝึกให้นักเรียนใช้สิทธิส่วนบุคคลอย่างมีสติและเพื่อเป็นการฝึกการมีระเบียบวินัย

โรงเรียนหรือผู้บริหารและคณะครูอาจารย์ ควรตั้งกฏเกณฑ์และจำกัดความคำว่าสุภาพที่นักเรียนควรพึงมีอย่างรัดกุมโดยไม่ขัดต่อสิทธิส่วนบุคคลของนักเรียนอย่างสิ้นเชิง เช่น นักเรียนหญิงโรงเรียนสามารถตั้งกฏได้ว่า นักเรียนสามารถทำทรงผมได้อย่างอิสระและเหมาะสมกับรูปหน้าตนอย่างสุภาพ โดยที่ผมด้านซ้ายและขวาต้องมีความเท่ากัน และผมด้านหน้าต้องไม่ยาวปิดตา และไม่อนุญาตให้ทำสีผม หรือ อาจจะชาร์จสีผมสุภาพเป็นเกณฑ์หรือทรงผมที่ห้ามทำเป็นตัวอย่างระบุให้เห็นอย่างเป็นรูปธรรม อาจเพิ่มเติมได้ว่าอนุญาตให้มีเครื่องประดับผมได้แค่ริบบิ้น สีดำ/ขาว/น้ำเงิน และควรแจ้งกฏระเบียบเหล่านี้ในใบสมัครเรียนเพื่อเป็นการแจ้งให้ทราบก่อนตัดสินใจเข้าเรียน