“Kültür; okumak, anlamak, görebilmek, görebildiğinden anlam çıkarmak, ders almak, düşünmek ve zekâyı geliştirmektir.” Mustafa Kemal ATATÜRK

Son günlerde kentin yerel medya organlarında sıklıkla yer aldığı üzere, Isparta Belediye Başkanı Şükrü Başdeğirmen tarafından, ilimizin en önemli ve kamusal niteliği haiz tek sanatsal etkinlik mekânı olan Kültür Sarayı/Sineması’nın yıkılacağı açıklanmıştır.

İnşaatı sürüyor olan Isparta Ticaret ve Kültür Merkezi’nin tamamlanmasının ardından, bu yapının gereksizleşeceği, bulunduğu yerin meydan, altının otopark olarak kullanılacağı, yine aynı haberlerde konu edilmiştir.

Geçtiğimiz yıllarda da Kültür Sarayı’nın durumu belediye meclis toplantılarında çokça tartışılmış, buranın gelir getirmediği; yıkılması, değilse satılması, hiç olmazsa kiralanması önerileri gündemden düşmemiştir.

Nitekim bu mekân, maalesef bir kafe işletmesine dönüştürülmüş, eskiden etkinlik öncesi katılımcıların bekleştiği, sohbet ettiği, oldukça geniş fuaye alanı, çay kahve içilip pasta yenilen bir salon haline getirilmiştir.

1970'lerden bu yana, çoğunlukla sinema olarak kullanılsa da tiyatrolara, panellere, söyleşilere, konserlere ev sahipliği yapan, Isparta ili ile özdeşleşmiş bu tarihsel kültür evi ile ilgili olarak, bugüne gelinen süreçte yaşanan en önemli kırılmalardan birisi 2011’de gerçekleşmiştir.

Ülke genelinde faaliyet yürüten bir sinema yapım ve dağıtım firmasınca işletilen Kültür Sineması, seyircinin yeterli talebi olmadığı, zarar edildiği gerekçesi ile Isparta Belediyesi’ne devredilmiştir. Bunda sinema yapım, film dağıtım, salon işletmeciliği konusunda tekelleşme eğilimleri gösteren büyük firmaların kültür sanat etkinliklerini tamamıyla ticarileştirme, AVM’lere hapsetme anlayışının etkisi büyüktür.

Kültür Sineması, bir işletme olarak, bugün bu zihniyete direnebilecek kadar gelir getirici olmayabilir. Yeni salonlar kadar seyircinin ilgisini çekmeyebilir. Ses, görüntü teknolojisi açısından çok lüks sayılmayabilir…

Ancak, sonuç itibarıyla belediyelerin en önemli ama hep unutulan görevlerinden birisi, halkın kültürel gelişimine katkı sunmaktır. Ülkemizde pek çok yerel idarenin benzerine bile sahip olmadığı, olamayacağı bu mekân bu yüzden oldukça önemlidir. Kâr amacı gütmeden, gerekirse zarar ederek, nitelikli sanatsal etkinliklerin Ispartalılarla buluşturulması adına Kültür Sarayı’nın yaşatılması, modernize edilip tekrar aktifleştirilmesi şarttır.

(Kültür Sarayı’nın bulunduğu bölge, bu yapının inşa edildiği 1960’lı yılların öncesinde de önemli işlere, spora zemin olmuştur. Burası, Cumhuriyet’in en önemli ideolojik atılımlarından biri olan Halkevi’nin Isparta şubesinin bahçesidir. Ve burada, bugün hayal etmek bile çok güç ama 1950 öncesinde tenis kortu vardır.)

Kentlerin ruhunu teşkil eden en önemli unsurlardan birisi, orada yaşayanlara ait anılar ve o anılara mekân olan sokaklar, caddeler, binalardır. Bunları birer taş, beton yığını olmaktan kurtaran da zaten bu yaşantılardır.

Hayatının bir kısmı Isparta’da geçen herhangi birinin burada, Kültür Sarayı’nda birkaç saat bulunmadığını düşünebilir miyiz?

Elli yıldan fazla bir süredir burada gösterilen filmlerin seyircilerinin, sahnelenen tiyatro oyunlarının izleyicilerinin, düzenlenen konserlerin dinleyicilerinin, yapılan söyleşilerin katılımcılarının; yani Isparta’nın çocuklarının, gençlerinin, yetişkinlerinin hafızalarının en kıymetli yerini kültür sanat etkinlikleri ile kaplayan Kültür Sarayı’nın yıkılışını görmeye nasıl tahammül edilebilir?

Kültür Sarayı’nın sahnesi üzerinde, kulisinde, çıkış kapısında, fuayesinde, balkonunda sesi yankılanan, ayak izleri bulunan binlerce kıymetli sanatçının biyografisinde, hatıratında, günlüğünde yeri olan bu değerli yapının varlığını; otopark için sonlandırmak ne etik ne gerekli ne de mantıklıdır.

Korunması, geliştirilmesi, daha işlevli hale getirilmesi gereken Isparta Kültür Sarayı’nın yıkım sözcüğü ile aynı cümlede yer alması bile fazlasıyla incitici, üzücüdür.

Bu nedenle; Isparta’da yaşayan, nefes alan; yolu Isparta’dan geçen; ülkemizin farklı yerlerinde yaşasa ve dahi kentimizi hiç görmese bile kalbi Türkiye Cumhuriyeti’nin hayat damarlarını oluşturan kültür ve sanat için atıyor olan tüm duyarlı hemşerilerimizi ve yurttaşlarımızı; sinema ve tiyatro sanatçılarını, müzisyenleri bu sese, “Isparta Kültür Sineması Yıkılmasın!” nidasına ortak olmaya davet ediyorum.