Wij, predikanten, pastors en gemeenteleden, vragen de PKN om niet weg te kijken van het lijden van de Palestijnen. 

Tot nu was de PKN nogal stil over het extreme geweld dat Israël over Gaza uitstort de afgelopen drie maanden. Het Israëlische geweld is disproportioneel en Israël maakt zich schuldig aan verschillende oorlogsmisdaden, zoals het uithongeren van de bevolking en het gebruik van witte fosfor. Ook wordt de bevolking van Gaza collectief gestraft: burgerdoelen en ‘safe zones’ worden gebombardeerd. Mensen in Gaza zijn nergens meer veilig. Israël onthoudt hun veilig drinkwater en voedsel, mensen dreigen om te komen van honger en dorst. Besmettelijke ziekten verspreiden zich. Ook kerken, ziekenhuizen, scholen en ambulances zijn doelwit. Journalisten worden doelbewust gedood. Dit kan geen zelfverdediging meer genoemd worden.

Wij veroordelen het verschrikkelijke geweld van Hamas dat op 7 oktober zoveel onschuldige slachtoffers maakte in Israël. We voelen ons verbonden met hun leed.

Waar de terreur van Hamas onmiddellijk werd veroordeeld, zijn de reacties op Israëlische terreur veel aarzelender, of zelfs steunend. Het leidt tot de verbijsterende en beklemmende vraag of de levens van Palestijnen soms minder waard zijn.

We zijn ons bewust van het groeiende antisemitisme dat nooit weg is geweest uit onze samenleving, net als van islamofobie en xenofobie. De recente verkiezingsuitslag onderstreept dit gevaar. Ook dat vraagt om alertheid en heldere afwijzing van discriminatie en haat in alle vormen, zeker ook vanuit kerken. 

Begin november zei René de Reuver in Trouw dat de kerk te vaak heeft weggekeken van het leed van de Palestijnen. Toch sprak De Reuver niet over gebombardeerde kerken, over een moeder en dochter die werden doodgeschoten buiten de katholieke kerk van de Heilige Familie in Gaza, of over een van de dodelijkste bombardementen juist op Kerstavond. Deze stilte doet ons pijn.

Op 23 december preekte ds. Munther Isaac in de Lutherse kerk van Bethlehem. Hij zei: 

'We zijn boos. We zijn gebroken. Dit zou een tijd van vreugde moeten zijn; in plaats daarvan rouwen we. Wij zijn bang.

Ruim 20.000 doden. Duizenden mensen liggen nog steeds onder het puin. Bijna 9.000 kinderen zijn op de meest brute wijze vermoord. 1,9 miljoen ontheemden. Honderdduizenden huizen verwoest. Gaza zoals wij het kennen bestaat niet meer.

De wereld kijkt toe. Kerken kijken toe. De bevolking van Gaza stuurt livebeelden van hun eigen executie. Misschien kan het de wereld iets schelen...? Maar het gaat door.'

Ds. Isaac voegde nog toe: ‘Sommigen hebben niet eens opgeroepen tot een staakt-het-vuren. Ik heb het over kerken.’

Wij trekken ons zijn woorden aan. We voelen de angst, woede en rouw van Palestijnse christenen en hun verontwaardiging over de medeplichtigheid veel kerken en christenen, die zwijgen over het Israëlische geweld of het zelfs steunen. 

In een open brief van 30 november riep de Raad van Kerken, waar de PKN onderdeel van uitmaakt, o.a. op tot een staakt-het-vuren. De Oud-Katholieke kerk sloot zich daar in een eigen oproep bij aan. Ook de Paus riep meermaals op de wapens te laten zwijgen. Bij een van de oproepen sloten de Nederlandse bisschoppen zich aan. 

We vragen de PKN om zich zelfstandig uit te spreken in solidariteit met onze geloofsgenoten in Gaza en met alle Palestijnen, en daarnaast om op te roepen tot een permanent staakt-het-vuren, vrijlating van gijzelaars en politieke gevangenen en tot het stoppen van Nederlandse wapenleveranties aan Israël.

Deze petitie is een initiatief van Kairos-Sabeel Nederland. Bezoek onze site hier: https://kairos-sabeel.nl/

Lees de volledige tekst van deze petitie inclusief verwijzingen hier: https://drive.google.com/file/d/1UxfiZozmPyK9bCCUfDwJe1oZ__ljxZ9k/view?usp=sharing 

We beogen de handtekeningen die deze petitie ontvangt halverwege januari aan het bestuur van de PKN aan te bieden. Voor vragen en opmerkingen kun je mailen naar christelijkcollectief@gmail.com.