NL / EN / DE / FR / IT / HR / SU / PL / EL / AR

Państwo, na terenie którego znajdzie się dziecko uciekające ze swego kraju, powinno zapewnić mu ochronę i pomoc. Wyraźnie stwierdza to Artykuł 22 Konwencji Praw Dziecka.

Na papierze, uchodźcy mają prawo do wystąpienia o azyl w tzw. bezpiecznym kraju. Ale żeby się tam dostać zazwyczaj muszą odbyć długą i niebezpieczną podróż. Najbardziej narażone na niebezpieczeństwo są dzieci. Samotne łatwo mogą paść ofiarą handlarzy żywym towarem i przestępców.

Ale to nie jedyny problem, z którym muszą zmierzyć się po drodze. W niektórych krajach dzieci traktuje się jak dorosłych. Te, które poproszą o pomoc, zazwyczaj muszą na nią bardzo długo czekać. Niekiedy nawet – bezprawnie – są siłą odsyłane z powrotem do kraju, z którego przybyły. Kiedy wreszcie dziecko dotrze do bezpiecznego kraju, zazwyczaj nie ma nikogo, kto pomógłby mu zmierzyć się z problemami związanymi z traumatyczną podróżą – i nowym, obcym miejscem zamieszkania.

Nie zgadzamy się na takie traktowanie dzieci w drodze. Ta sytuacja musi się zmienić! Wierzymy, że:

• Dzieci muszą mieć możliwość bezpiecznego wystąpienia o azyl.
• Dzieci, które docierają do Europy przez Włochy lub Grecję powinny zostać przewiezione do innych europejskich krajów – tak, aby nie musiały samotnie kontynuować niebezpiecznej podróży.
• Należy ukrócić przemoc wobec dzieci na europejskich granicach.
• Procedura azylowa powinna być dostosowana do potrzeb dzieci. Należy poświęcić więcej uwagi radzeniu sobie z traumami i przyspieszeniu operacji łączenia rodzin.

Czytaj więcej tutaj